بزرگترین پروژه احیای جنگلهای مانگرو جهان در مناطق Casamance و Sine Saloum در کشورسنگال انجام می شود. این پروژه ها با هدف کاشت ۷۹ میلیون اصله درخت مانگرو در بیش از ۱۰، ۰۰۰ هکتار انجام می‌شوند تا به احیای بخشی از ۴۵۰۰۰ هکتار جنگلی کمک کند که از دهه ۱۹۷۰ از بین رفته اند. با احیای این تالابها، مناطق ساحلی در برابر طوفان ها حائل می شوند، شالیزارهای برنج شکوفا خواهند شد، تا ۱۸، ۰۰۰ تن ماهی اضافه در سال تولید خواهد شد، ۵۰۰، ۰۰۰ تن دی اکسید کربن (CO۲) در طی ۲۰ سال ذخیره خواهد شد و ۳۵۰ روستای محلی و ۲۰۰۰۰۰ نفر مشمول، تأمین و حفاظت خواهند شد.
تالابهای بالتیک شمالی کربن را ترسیب می کنند
احیای شدید تالابها منطقه بالتیک شمالی در حال انجام است و در حال حاضر بیش از ۲۰، ۰۰۰ هکتار آن احیا شده است. این طرح بخشی از تعهدات شورای وزیران کشورهای آتلانتیک شمالی برای «حفاظت از تالابها برای تعدیل تغییر اقلیم» است. این شورا با نمایندگی دانمارک، فنلاند، ایسلند، نروژ و سوئد برای احیای ۴۵٪ تالابها در کشورهای آتلانتیک شمالی که خشک شده بودند فعالیت می کند. تقریبا ما مسئول ۲۵% از کل انتشار سالیانه CO۲ در این منطقه هستیم. این تالابهای احیا شده به انباشتگاه و بسترهای ترسیب کربن و نه منابع کربن تبدیل خواهند شد و کمک می کنند تا گازهای گلخانه ای در جو محدود شوند.
صخره های مرجانی جنوب شرقی آسیا سونامی ها را تعدیل می کنند
همانگونه که صخره های مرجانی بدلیل افزایش دمای اقیانوسها، افزایش اسیدیته اقیانوس و آسیب مستقیم انسانی در حال مرگ هستند، به هیچ وجه نمی توان بیش از این، اهمیت آنها را برای جوامع محلی نادیده گرفت. سونامی اقیانوس هند در سال ۲۰۰۴ را در نظر بگیرید. در هیکادوای سریلانکا، جایی که صخره های مرجانی ساحلی از طریق یک پارک دریایی محافظت می شوند، این خسارت تنها ۵۰ متر در خشکی گسترش یافت. در حالیکه در نزدیکی پرالیا، جاییکه معادن مرجانی صخره ها را تخریب کرده اند، خسارت تا ۱.۵ کیلومتر در خشکی گسترش یافت. یک مطالعه جدید نشان می دهد که یک صخره مرجانی سالم در مقایسه با یک صخره مرجانی مرده، جوامع را تا ۲ برابر بیشتر از خطرات طبیعی مانند سونامی محافظت می کند.
تالاب ها از سواحل امریکای شمالی در برابر آب و هوای شدید محافظت میکنند
در سال ۲۰۱۲، طوفان دریایی سندی از کرانه های شرقی ایالات متحده به سرعت گذشت و به ۲۴ ایالت آسیب رساند. اگر بخاطر تالاب های ساحلی نبود، حجم تخریب بسیار بدتر می بود. یک مطالعه جدید دریافت که تالاب های ساحلی در ایالات متحده آمریکا از ۶۲۵ میلیون دلار خسارتهای مستقیم سیل در طی طوفان دریایی سندی جلوگیری کردند و خسارتها را تا ۲۲% در نیمی از مناطق تحت تاثیر و در سایر نقاط تا ۳۰% کاهش داد. شدت، فراوانی و مدت زمان طوفان های دریایی آتلانتیک شمالی از اوایل دهه ۱۹۸۰ افزایش یافته است، و این مهم موجب گشته است که ۵۰% تالاب های ایالات متحده برای حفاظت لازم الاجرا باقی بمانند.
